donderdag 27 september 2012

Canterbury, here we come



Zo, de koffer staat zo'n beetje wel gepakt, nog wat laatste spullen inpakken en dan kunnen we morgen heel vroeg vertrekken. Ik had jullie nog een blogje beloofd, dus......

Vanmorgen ben ik naar Helmond geweest, maar de weg erheen was er eentje van files, files en nog eens files. Wat zal het een verademing zijn als de A2 helemaal klaar is. Doe er nog eens een flinke partij regen bij en je zit vast.
Maar goed, ik was wel wat te laat maar dat maakt niet uit. De groep zat net midden in een discussie over kleurgebruik. Altijd leuk de diverse meningen en ideeën. Samen komen we er wel uit.



Ik dacht nog 20 blokken te gaan of 20 in totaal......





Sjaan is alvast begonnen met een mooie lap die ze bewaard heeft van vorig jaar en die alleen maar doorgequilt hoeft te worden. Maar ook dat zal nog een hele klus worden begreep ik.



En dan het boxkleed van een van de andere cursisten. Het wordt een meisje, dat is duidelijk, de baby komt in december.


En dan Cissy, die volg ik met grote belangstelling. Ze wist dat dit moeilijk zou worden. Het zijn de klaprozen waarover ik jullie laatst vertelde.
Ik vind dit echt heel knap en de kleuren schitterend. Maar hij is echt moeilijk



Nou, stof genoeg dacht ik zo


En, wat neem ik mee naar Engeland?


Deze zijn inmiddels voor de 2e lap van de Dancing Dollies

Gisteren vertelde ik jullie dat Valentijn kan lopen. Nou middelste stuurde mij 2 tekeningen van Laurens. hij is nu 5 en begint te schrijven. Mag ik niet vergeten de tekeningen aan jullie te laten zien hè? Kunnen schrijven is toch minstens zo belangrijk als kunnen lopen?

Hij dacht toch zeker te weten dat oma wel kon zien dat dit een dinosaurus is1

alleen de woordjes opa en oma hè? de rest is van zijn mama

Wie passen er dit weekend op het huis?
Saartje en Britt natuurlijk, en jongste komt 2 keer per dag om voor hen te zorgen.

Saar denkt, wanneer gaan ze nou, dan kunnen we lol maken

en Britt denkt, o, o, de mand is leeg, ze gaan echt.......

En zij past ook op. Verbonden met de meldkamer kan er niets gebeuren dit weekend.



Zondagnacht komen we weer thuis, dan laat ik jullie foto's zien, zal wel dinsdag worden. Hopen dat het allemaal goed gaat en  dat we niet teveel regen krijgen. Daar heb ik zo'n hekel aan als je in een vreemde stad loopt.

Jullie een heel prettig weekend, enne jullie mogen gewoon doorgaan met bloggen hoor, mijn ipad gaat  mee.

groetjes

Wietske

woensdag 26 september 2012

We moeten ons nu toch echt gaan voorbereiden op de herfst



Gistermiddag zat ik lekker te lezen in mijn Libelle uit 1941 en mijn handwerkblad uit 1953. Ik doe dat wel eens vaker als ik even niet weet wat ik zal gaan doen. Mijn huis is schoon, de boodschapjes zijn in huis, de zomerkleren opgeruimd, de regen klettert tegen de ramen, kortom je bent in afwachting van het koude (re) weer..........

Ik kwam onderstaand patroontje tegen en misschien moeten we nu allemaal de breipennen er maar eens bijpakken.





 Voor diegene die zin hebben om meteen te beginnen geef ik de beschrijving er maar even bij, hoeven jullie daar niet naar te zoeken. .........



Helaas ben ik absoluut niet goed in breien en ik kan dan ook met een gevoel van -ik-wou-dat-ik-dat-ook-zo-goed-kon- naar die prachtige breiwerken van jullie allemaal kijken.

Nee, ik ben meer een mens voor de lapjes, maar gelukkig voorziet mijn handwerkblad daar ook in.

We moeten dus niets weggooien, maar dat doen we natuurlijk ook niet


Tegenwoordig noemen we dit " duurzaamheid" 


Zeg nou zelf, dit is toch gewoon crazy quilten?????

Mijn eigen maaksel, super handig. Alles kan erin

Let even op de tekst, je hebt Brabants bont nodig. Klinkt mij als muziek in de oren.





Maar genoeg, laten we weer overgaan tot de orde van de dag. Zusje is weer lekker bezig geweest, haar werk vordert gestaag.




 Wat een orde op die tafel, ik kan er met afgunst naar kijken. Ik ben altijd alles kwijt en blijf maar rommelen. Zusje en ik mogen dan uiterlijk 2 druppels water zijn, maar dan houdt de vergelijking tussen ons ook echt op hoor.

Ik ben gisteren alleen maar bezig geweest met lapjes knippen voor het weekend. Bijna alle bloemen voor het 2e deel van de Dancing Dollies zijn nu geknipt, de meisjes had ik al klaar, die worden momenteel al opgenaaid. Ik kan dus vooruit in Engeland.

Nog even een leuk nieuwtje, tenslotte ben ik wel een trotse oma: Valentijn loopt. Hij is in mei 1 jaar geworden, dus de wereld wordt nu een stuk groter voor hem. Gisteren kreeg hij zijn eerste schoenen en hij was er niet blij mee. Maar och het went wel.




Morgenvroeg geen blogje, ik ga eerst naar Helmond naar Marleen en ik zal daar weer foto's van maken.

Groetjes

Wietske



dinsdag 25 september 2012

Beetje een saai dagje



Tja het kan niet altijd feest zijn hè?

Na het " uithuizige" weekend waarin zoveel heerlijke ontmoetingen plaats vonden was het gisteren maar heel erg saai en stil in huis.
Manlief weer aan het werk, het huis een beetje
" hmmm", je kent het wel, eigenlijk niet smerig omdat je niet thuis geweest bent en toch wil je iets doen.

Dus bedenk je wat onzinnige klussen omdat je het toch ook niet helemaal kunt maken (vind je zelf) om in de vroege ochtend te gaan zitten handwerken.

Maar gelukkig, ik had veel was en kon lekker zwemmen. Dat gaf afleiding, en boodschappen doen, naar de kapper, bellen met zusje en middelste (ze is nu nog thuis overdag maar begint binnenkort in haar nieuwe baan), en dan is het zomaar 2 uur en kun je heerlijk aan de slag.

Het bovenstuk van de Jules is nu ook af en van het rechterstuk heb ik alles geknipt, 4 kleine huisjes, steeltjes met bloemblaadjes kruipen uit een hele grote bloempot. Hoe heeft Veronique het toch allemaal kunnen verzinnen...



ik vind dat het onderste lapje er niet goed inzit, dus die doe ik misschien nog wel over....


Gistermiddag werd dit mapje in de brievenbus gestopt. Dit wordt dus ons laatst geplande uitje in de zomerperiode. We hadden ons vorig jaar al aangemeld en vertrekken vrijdagmorgen heel vroeg met een groep van 18 personen.




Ik hoop wel dat het allemaal een beetje lukt want voor maandagmorgen om half 10 staat op de pijnpoli een zenuwblokkade gepland in mijn rug. Hopen dat dit een poosje goede verlichting geeft.

Naar aanleiding van de injectie in mijn schouder heeft de orthopeed mij er vorige week alvast op voorbereid dat het wenselijk is om te opereren.

Eind oktober worden weer foto's en een echo gemaakt, en aan de hand daarvan worden verdere afspraken gemaakt. Het is nu de vierde keer dat ik een injectie in mijn schouder heb gehad en het wordt nu dus tijd om verdere stappen te ondernemen.

Het eerste waar ik aan dacht was:


JA JULLIE RADEN HET AL!!!!!!!!

EEN PAAR WEKEN RUSTEN, DAT KAN EEN QUILSTER TOCH HELEMAAL NIET?????




Ik ga het weekend in ieder geval veel terrasjes en andere rustplekken zoeken en ik neem ladingen lapjes mee......... Mijn lief maakt wel foto's voor jullie, dat kan hij goed. En in de bus zitten we met 18 man, terwijl er plaats is voor 26......... 

Straks naar het station, een vriendin ophalen uit Nijkerk. Ze moet in Utrecht zijn en reist even door naar den Bosch om bij mij een broodje te eten. Ik ken haar al vanaf mijn 18e, we zijn op elkaars huwelijken geweest, hebben tegelijk onze kinderen gekregen en zijn elkaar nooit uit het oog verloren.

Dit wordt een gezellig dagje dus.

Ik wens jullie hetzelfde toe!

groetjes

Wietske









maandag 24 september 2012

En nog een ritje zuidwaarts



Zoals beloofd reden we gisteren aan het eind van de ochtend naar het zuiden toe. We hadden heel veel drukte op de wegen verwacht maar dat was niet het geval.

Ik denk dat veel mensen voor de zekerheid de wegen maar meden in verband met de verbredingen aan de A2. Voor ons was het dus lekker opschieten en och, dan ben je ook in ruim een uurtje in Maastricht.
We hadden afgesproken met middelste om rechtstreeks naar kasteel Wittem te gaan om daar samen te lunchen.
Schoonzoon had dit plekje opgezocht, ook voor hun is alles nieuw natuurlijk. Als je altijd in de Randstad hebt gewoond en je rolt dan zo het heuvelachtige gebied van Limburg in, dan valt er een hoop te ontdekken.

Kasteel Wittem is een prachtige plek om te vertoeven.






Voordeel van wat later lunchen is dat je 2 maaltijden in 1 kunt voegen en daar had ik met name wel behoefte aan. Tenslotte zit je zoveel zo'n weekend......... Ik had overigens het gebakje bij De Witte Pimpernel niet genomen hoor (hoe lekker hij er ook uitzag), dus dat scheelde al weer.

Mijn bordje zag er in ieder geval nu behoorlijk gezond uit en het smaakte ook nog eens voortreffelijk.


Laurens en Valentijn zijn behoorlijk gewend aan eten buiten de deur en ze passen zich dan ook altijd heel goed aan, zij het dan dat Laurens graag  zijn spelcomputer meeneemt en Valentijn zich het liefst bezighoudt met mijn I-pad. Hij is vooral erg geïnteresseerd in mijn blog. Zou hij weten dat ik gisteren 656 bezoekers in 1 dag had en er weer een paar volgers bij gekomen zijn? Ik heb hem wel verteld dat ik er erg blij mee ben en dat ik het erg leuk vind dat mijn blog zo goed gelezen wordt, dit keer met de zeer gewaardeerde steun van " Supergoof " zelf............



Schoonzoon attendeerde ons erop dat we nu wel heel dicht zaten bij het hotel waar wij vroeger onze huwelijksreis doorgebracht hadden, een kasteel in Gulpen, en hij stelde voor om er even langs te rijden. En zo kreeg voor ons deze middag een hele bijzondere betekenis. We gingen eens  rekenen.

36 jaar geleden trouwden wij op 10 september, we gingen op 17 september op huwelijksreis met de trein naar Gulpen, een auto hadden we niet. En we waren er dus toen op 23 september ook want we bleven er een ruime week. En nu 36 jaar later........ ook op 23 september! Zuiver toeval.

Ik was toen 22.

Dit was heel bijzonder, maar we schrokken toen we er aankwamen. Er was niet veel meer van over, alle glans was verdwenen en we begrepen op de grote borden te zien dat er een grote renovatie aan de gang is.

Daar rondlopen was heel bijzonder met kinderen en kleinkinderen.



In deze toren vierden wij onze vakantie


Schoonzoon vroeg voorzichtig wat wij daar al die tijd deden, omdat we ook geen vervoer hadden, geen mobiel, geen i-pad.......... Ik mompelde zoiets: ik geloof dat we wel samen in bad zaten, maar verder weet ik het eigenlijk niet meer.

We zijn nog met middelste meegegaan naar huis want daar wachtte nog een klus waar mijn lief zo handig in is:




Toen gauw weer naar huis want ik blijf toch erg geïnteresseerd in de boeren die momenteel weer op zoek zijn naar een partner. Helaas voor mij heb ik er niets van meegekregen want ik viel in slaap en werd weer wakker toen mijn lief vroeg of ik mee naar bed ging. Het was de hoogste tijd, de dag was om.

En, heb ik nog iets quilterigs gedaan. Ja hoor, ook nog.


Deel 8 van de Jules, het begin is gemaakt, de vogeltjes die erboven horen zijn nog net niet af, dus dat komt later.

Nu maar eens aan de slag, straks zwemmen in Vlijmen. 

Prettige dag

groetjes

Wietske

zondag 23 september 2012

verslag van een dagje "Noordwaarts"



We zijn gisteren op tijd vertrokken richting Oene. Het was erg rustig op de weg, misschien was de reden wel dat er een stuk van de A2 tussen Eindhoven en Den Bosch het hele weekend afgesloten is.
We genoten er van maar het werd pas echt mooi toen we dichter bij Oene kwamen en konden genieten van de prachtige omgeving.






En dan ben je er zomaar. Midden in het land een prachtig huis, met winkel en grote cursusruimte.


Alles gesorteerd op kleur en alles even netjes.



 Mooie overzichtelijke hoekjes overal



Heel veel stof.


De cursusruimte werd gebruikt voor de trunkshow van Ingrid, de beide grote manden stonden al klaar. Ingrid maakte nog wat laatste foto's van de winkel, ik begroette zusje die ook van de partij was, we dronken koffie en toen kon het feest beginnen.

Mijn lief had zich spoorslags uit de voeten gemaakt, hij overziet zoveel vrouwen niet. Deventer was zijn doel. Helaas was zwager er vandaag niet bij, hij had andere verplichtingen. Maar dat vindt mijn lief geen probleem, hij nam zijn fototoestel mee, maar daarover straks meer.

Wij genoten van de quilts en de daarbij behorende verhalen, tjonge, jonge wat heeft Ingrid een hoop quilts gemaakt. Ik verbaasde me erover. En dan al die verhalen erbij. Leuk, persoonlijk, en heel bijzonder!


Zusje.... heerlijk samen dezelfde passie, maar toch ieder haar geheel eigen invulling




kleine details, bijzonder mooi



De Dancing Dollies, veilig weer terug in de mand, zij ging niet rond maar mocht op afstand bezichtigd worden

deze quilts zijn allemaal rond geweest
Rond 12 uur was de show afgelopen, liepen we de winkel nog een keer door en kwam mijn lief ook weer terug. Hij had zich prima vermaakt en had een paar schitterende foto's gemaakt.







Nou over de zomer hebben we niets te klagen hoor, het weer werkte weer helemaal mee.

Onderweg hebben we een kleine lunch-stop gemaakt in Staphorst. Je gaat natuurlijk niet gewoon zitten wachten op je eten, er moeten wel even wat steekjes gezet worden.




Ons volgende doel was Groningen. Daar woont onze mams in een verzorgingshuis dat zo mooi is, zo geweldig doordacht, dat ik er iedere keer weer helemaal blij van word als we hier binnenkomen. Dit huis, aan de zuidkant van de stad staat momenteel op een landelijke 4e plaats.

Er is een gezondheidscentrum, een kinderdagverblijf, een winkel, een kapper, een restaurant... nou ja kijk zelf even mee. Mams gaat bloemschikken, zingen, ze zit in een gespreksgroep, eet in een groep, enz. enz.


Iedere zaterdag de viskraam


Overal liggen kranten en tijdschriften


Nou, ik kan jullie zeggen dat dit huis echt een prijs verdient hoor!!!

We hebben "ons" moeder eerst opgezocht in haar kamer en we hebben filmpjes en foto's bekeken van de kleinkinderen, haar achterkleinkinderen, daarna hebben we nog wat gedronken in het restaurant.

leuk hè, mams op de i-pad

Toen, als laatste op naar Assen.

Mijn lief z'n moeder is kort geleden overleden en we wilden nog even op het kerkhof kijken.


Inmiddels is de steen teruggezet en van tekst voorzien.

We waren toch nog weer redelijk op tijd thuis. Er zaten weer een paar prachtige foto's in mijn mailbox van de jonge poesjes. Die wil ik jullie toch ook nog even laten zien.






Deze week gaan de oogjes open, de poesjes maken het bijzonder goed, drinken goed en zijn erg rustig. Een nest om van te genieten, aldus het op een na jongste zusje.

Tja en dan vandaag weer een vol programma. afgelopen week belde Laurens en het gesprek ging als volgt:
" Oma, is opa  er ook? Jawel hoor. Ik geef hem even. Opa ik vind je lief en ik mis je een beetje."
Nou hier moet je toch iets mee????

Dus rijden we straks nog naar Maastricht en ja het is onze eigen keus om vandaag dus zuidwaarts te rijden. Middelste wilde best naar den Bosch komen maar met al die opgebroken wegen kunnen opa en oma beter even in de file staan dan 2 kleine kindjes, toch?

Prettige zondag

groetjes

Wietske